top of page

Fontaines D.C. heeft op Romance maar één helft nodig om te scoren

ALBUMREVIEW - Ik heb een nieuwe muzikale liefde


⭐⭐⭐⭐

Romance

Fontaines D.C.

XL


Door Tom Janssen

Soms zijn muzikale voorkeuren weerbarstig. Iedereen heeft artiesten en bands waarbij het niet lukt om ze net zo goed te vinden als anderen dat doen.


Ik kan een hele rits acts opnoemen die door de goegemeente heel vet gevonden worden, maar waar ik eigenlijk structureel mee worstel.


Radiohead bijvoorbeeld. Ontegenzeggelijk een goede, zelfs virtuoze band - ik zag ze ooit ook live - maar het doet me niks.


The National? Ik hoor het vakmanschap en een of twee songs vind ik mooi. Maar voor de rest raakt het me niet. Nick Cave? Ben ik pas gaan waarderen nadat ik onlangs zijn boek Faith, Hope and Carnage uit las.


Bovendien: ik merk dat ik wat recalcitrant wordt op het moment dat veel mensen een bepaalde artiest, groep of plaat goed vinden. Ook in mijn bubbel zitten mensen die vinden dat je, als je Thom Yorke niet kunt pruimen, jezelf geen serieuze muziekliefhebber mag noemen.


Met de Ierse band Fontaines DC had ik ook een moeizame relatie. Paar leuke songs, maar het drong allemaal nog niet door tot mijn kern. Ben sowieso niet zo'n postpunkliefhebber.

Maar nu ben ik om. Vierde album Romance is uit en om met dat genre te beginnen: Fontaines D.C. is niet langer postpunk.


Fontaines D.C.' s nieuwe is melodieus ('Here's The Thing'), meeslepend ('In The Modern World', 'Desire'), dreigend ('Starbuster'), diep persoonlijk ('Bug'). Het is alles waar ik goed op ga in popmuziek. Of moet ik zeggen: Rock? Romance is namelijk een rockplaat van de beste soort. Referenties? De jaren negentig. Pixies. Nirvana. Smashing Pumpkins.


Er is ook nog wat te wensen over: de eerste helft van Romance heeft een fijn tempo en beklijft dankzij de herkenbare riffs, hooks en zanglijnen. Het tweede deel leunt meer op akoestische begeleiding en is wat langdradiger. Gelukkig is er 'Favourite' als opbeurend slotakkoord.


Alleen al de eerste zes nummers van de in totaal elf tracks slepen wat mij betreft een nominatie voor album van het jaar in de wacht. En met deze plaat heeft Fontaines D.C. in ieder geval een nieuwe fan voor zich weten te winnen.




留言


bottom of page